مدل‌سازی انرژی ستانده واحدهای پرورش مرغ گوشتی با استفاده از روش شبکه عصبی مصنوعی (مطالعه موردی: استان مازندران)

صنعت مرغداری به لحاظ تأمین بخش عمده‌ای از نیازهای غذایی و پروتئینی کشور از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. در این تحقیق به بررسی مدل‌سازی مصرف انرژی تولید مرغ گوشتی پرداخته شده است. به این منظور اطلاعات مورد بررسی از 45 تولیدکننده مرغ گوشتی به طور تصادفی در استان مازندران جمع‌آوری گردید. ابتدا میزان انرژی مصرفی و شاخص‌های انرژی محاسبه و سپس با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی به مدل‌سازی انرژی ستانده به عنوان عملکرد پرداخته شده است. نتایج نشان داد که میزان کل انرژی نهاده و ستانده در تولید مرغ گوشتی به ترتیب در حدود 79/153 و 45/27 گیگاژول به ازای 1000 قطعه مرغ می‌باشد. نهاده سوخت با میزان 48/61 درصد بیشترین سهم مصرف انرژی در بین نهاده‌های تولید مرغ گوشتی را دارد و شاخص نسبت انرژی در تولید این محصول 18/0 محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان داد مدل ساخته شده با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی با ضریب تشخیص 99/0 و با ساختار 1-12-5 دارای بیشترین دقت و بهترین عملکرد می‌باشد. بنابراین، این مدل به عنوان بهترین روش برای برآورد انرژی‌ ستانده بر اساس انرژی‌های ورودی در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد می‌گردد. در ارزیابی تاثیرپذیری خروجی از نهاده‌های ورودی، سوخت فسیلی بالاترین حساسیت را در بین نهاده‌های تولیدی از خود نشان داد که لزوم بازنگری در منابع انرژی را بیش از پیش آشکار می‌سازد.